Gościnnie: modele od podstaw z kolekcji Ryszarda Kołodziejskiego

Dziś mam przyjemność zaprezentować drugi gościnny występ na blogu. Przedstawiam kolekcję Ryszarda Kołodziejskiego. Modele są budowane całkowicie od podstaw z wykorzystaniem takich materiałów, jak: karton/papier, jedwab/batyst, płótno, bambus, fornir, plecionka wędkarska (do naciągów). Samoloty powstają w skali 1/33, a więc gabarytowo są dość okazałe. Autor buduje wszystko od zera, posiłkując się wymiarami i niektórymi elementami z wydawnictw kartonowych (MM, Orlik itp.). Przy modelach samolotów, w których widać pod światło konstrukcję płatów autor wykonuje zgodną z oryginałem konstrukcję dźwigarów, żeber itp. Pokrycie modeli także jest wzorowane na oryginałach. Płótno odtwarzane jest za pomocą jedwabiu lub batystu, sklejka to fornir, a okapotowanie silnika z blach imitowane jest przez folię metalizowaną lub karton. W miarę możliwości i dostępności dokumentacji autor stara się waloryzować i dodatkowo detalować swoje modele. Miniatury malowane są farbami akrylowymi.

Warto dodać, że autor pasjonuje się również analizą i kolekcjonowaniem archiwalnych zdjęć związanych z lotnictwem polskim, dlatego też w niniejszym artykule nie zabraknie kilku dawnych fotografii korespondujących z konkretnymi modelami.

Zapraszam do obejrzenia wybranych prac Ryszarda Kołodziejskiego!

Albatros B.I ze Szkoły Pilotów. Kraków 1920/1921. 

Dodatkowo dwie archiwalne fotografie Albatrosa B.II (niewielkie różnice konstrukcyjne).

Albatros B.II (z boczną chłodnicą) o numerze 1780-17 z  6. EW rozbity w 1919 roku.

 Szkolny Albatros B.IIa (1921 rok).

Potez XV A2 o numerze 42.115  i kodzie N 14 z 5. PL. Warszawa-Okęcie 1933/1935.

Potez XV A2 z 62. EL 6. PL. W kokpicie dowódca 62. EL kpt. pil. J. Gawroński. Zdjęcie wykonano w 1925 roku w hali sterowców Winiary pod Poznaniem.

Potez XV A2 z 62. EL 6. PL w locie. 

Breguet XIX B2 „5” o numerze seryjnym 60.61 (N 80) z 11. EL  1. PL. Warszawa-Okęcie  1928 r.

Ansaldo A.1 Balilla z 7. EM. Samolot użytkowany przez dowódcę eskadry kpt. pil. W. Konopkę (biała „1” i trójkolorowa szarfa/lampas na kadłubie to insygnia dowódcy, „szeregowe” samoloty miały szarfę dwukolorową).

Ansaldo A.1 Balilla z 7. EM im. T. Kościuszki. Od lewej por. pil. Georg M. Crawford i dowódca eskadry mjr pil. Cedric E. Faunt le Roy. Lwów, jesień 1920 r.

Ansaldo A.1 Balilla BAL o numerze 115  (15) ze składnicy CZL na wystawie lotniczej w Poznaniu. Wrzesień 1925 r.

Ansaldo Balilla A.1 BAL 117 produkcji krajowej ze Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Zdjęcie wykonano na lotnisku Ławica pod Poznaniem (1926 r.).

Sopwith F1 Camel

Sopwith Camel o numerze F5234 z 18. EM 1. PL rozbity w dniu 01.08.1921 r. przez ppłk. pil. inż. L. Rayskiego (szef Sekcji Tech. Dep. III Ż.P.) podczas lotu zapoznawczego w trakcie wizytacji we Lwowie.

Sopwith F1 Camel o numerze F5234 z 7. EM im. T. Kościuszki. Lotnisko Lewandówka  we Lwowie, październik 1920 r. Przy kadłubie por. pil. Kenneth M. Murray.

Morane-Saulnier MS-3 L „Parasol” (wersja zimowa) lotnictwa Carskiej Rosji z 19. AO 1. AG  (19. Oddział Lotniczy 1. Grupy Lotniczej). Na wyposażeniu polskiego lotnictwa wojskowego w Rosji w latach 1917–1918 znajdowały się trzy egzemplarze MS-3 (LA) „Parasol” i dwa egzemplarze MS-4 (LS) „Marczet”. Samoloty służyły w:

– I Polskim Oddziale Awiacyjnym przy I Korpusie gen. J. Dowbór-Muśnickiego,

– II Polskim Oddziale Awiacyjnym przy II Korpusie gen. J. Hallera,

– Polskim Oddziale Awiacyjnym w Odessie (Eskadra Obrony Miasta Odessa).